De muziek is onheilspellend. Ik blijf zitten achter de gordijnen. Zolang deze muziek zo naar voelt, blijf ik lekker zitten. Dat gaat door mij heen. Ik maak me klein. Zodat niemand me ziet. Ik hoor in de zaal om mij heen geschuifel. Mensen gaan bewegen. Maar ik lekker nog niet. Zo klein, achter de gordijnen. Dat is fijn. Daar voel ik me veilig. En opeens realiseer ik me dat dit het is. Dit is het in mij. Dit is wat ik te doen heb. Dit is waarom ik zo gebrand ben op veiligheid.
Misschien herken je dat wel. Dat door een ervaring je opeens realiseert wat je te doen hebt. Of waarom je kiest wat je kiest. Zo was dat voor mij ook, vorig jaar. In één van de blokken die ik volg in mijn ITIP opleiding. Na meer dan 20 jaar in het vak van fysieke veiligheid realiseerde ik me opeens waarom ik voor dat vak heb gekozen. Ik wil mensen behoeden voor ongevallen, voor onveiligheid. Ik wil verantwoordelijken aanspreken op hun verantwoordelijkheid daarin. Ik wil kennis geven zodat het niet altijd maar mis gaat. En waarom is dat voor mij zo belangrijk? Omdat ik heel goed weet hoe het is om je onveilig te voelen. Omdat ik heel goed weet hoe het is om onveilig te zijn. Omdat ik op zoek ben naar de veiligheid in mezelf.
En ik wist al een beetje dat dat zo zou zijn. Want ik had mijn werk met de stemmetjes al gedaan (vorige blog link). Ik had inmiddels gekeken naar mijn gevecht met de draak. Bij mij zijn het vooral stemmetjes zoals ‘dat kan jij niet’, ‘dat is niet voor jou’, ‘jij hoort er niet bij’. En ik wist dat deze stemmetjes mij soms ook behoeden voor misstappen. Voor situaties waarin het onveilig was. Voor risico’s. Maar het gekke aan deze stemmetjes is, dat ze ook opduiken bij situaties waarin ze eigenlijk helemaal niet meer nodig zijn. Maar vanuit een automatisme duiken ze toch op. En wat doe je dan? Volg je ze dan, of doe je iets anders? Daarover gaat dit blog, over het staken van het gevecht met jouw draak.
Dit blog is onderdeel van de blogreeks van 4 blogs ‘Hoe tem je jouw draak?’. Een blogreeks waarin ik je tips geef om jouw levenskracht, jouw draak, te leren kennen. Zodat je die actief kan inzetten in je werk, in je leven. En jouw essentie kan laten zien. Maar vaak zien we de draak niet. Zijn we in gevecht met de draak. En door dat gevecht laten we een deel van ons onbenut. Zonde. Dus durf jij het aan, de draak te temmen? Voor meer veiligheid, vertrouwen en verbinding in jezelf.
Welke waarde is in het geding?
In het vorige blog gaf ik aan hoe je naar je stemmetjes kan kijken. Welke plek geef jij ze in je leven? En waar beschermen de stemmetjes je eigenlijk tegen? Een mooie manier die hier ook bij kan helpen is om te onderzoeken welke waarde voor jou nu eigenlijk belangrijk is. Welke waarde is in het geding als zo’n stemmetje naar boven komt?
Aan de hand van een persoonlijk voorbeeld laat ik zien hoe dit dieper inzicht kan geven. Veel methodes gaan in op het ombuigen van negatieve stemmetjes. Maar ik denk dat eerst inzicht nodig is in waarom deze stemmetjes bestaan. En welke waarde daar voor jou onder ligt. Alleen dan heeft een ombuiging van een negatief stemmetje naar een positief stemmetje wat mij betreft echt zin.
Waardenoefening
Een van de belemmerende overtuigingen waar ik het meest last van heb, en die ook altijd weer de kop op steekt, is het stemmetje ‘je bent niet welkom, je hoort er niet bij’. En in de meest simpele voorvallen kan die opeens heel hard tetteren.
Zoals onlangs op mijn werk. Toen een collega een besluit nam, zonder mij te raadplegen. Ik kwam weer in die spiraal “ik hoor er niet bij”. Ik sluit me af, laat me niet meer horen en de ander weet dan dat er iets is. Daarmee wordt ik bloed irritant voor de ander. Heel rationeel wist ik dat die collega mij helemaal niet hoefde te raadplegen. Maar mijn gevoel ging met mij aan de haal. Dat stemmetje tetterde hard in mijn hoofd. Dus laat ik eens aan de slag gaan met dit stemmetje in mij.
Stap 1 Verdiep het inzicht in dit stemmetje
De eerste stap is om meer zicht te krijgen op dit stemmetje. Beantwoord voor jezelf de volgende vragen:
- Helpt deze overtuiging mij?
- Is het logisch, houdbaar, rationeel?
- Hoe belemmert deze stem mij nu?
- Wat heeft deze stem mij opgeleverd in positieve zin?
Nou, deze stem helpt me niet echt. Het is vooral een stem die me slecht laat voelen over mezelf, maar ook over degene die dichtbij me staan. Het is geen logische stem en de stem belemmert me doordat ik in een negatieve spiraal terecht kom. Dit uit ik vervolgens ook, en dan stuit ik op onbegrip (althans zo ervaar ik dat) en dan krijg ik weer bevestiging van deze stem. Zie je wel….
Daarnaast merk ik dat ik de vraag naar wat het mij heeft opgeleverd heeft erg lastig vind. Wat levert deze stem me op? Ik herken zoveel negatieve dingen, dat ik het moeilijk vind om de positieve kant in te zien. Maar dan als ik er even bij stilsta herken ik ook de positieve kant. Doordat ik dat gevoel heb er niet bij te horen heb ik een soort antenne ontwikkeld. Een antenne voor hoe mensen zich gedragen, wat ze soms eigenlijk bedoelen, maar wat ze niet altijd met woorden zeggen. Dat is de positieve kant van deze stem, dat is wat het me oplevert.
Stap 2 Op zoek naar de achterliggende positieve waarde
De tweede stap is om vanuit de positieve kant ook een waarde van de stem te leren kennen.
Vanuit die positieve kant van deze stem kom ik er ook achter wat ik echt belangrijk vindt. Dat mensen naar elkaar luisteren, echt luisteren en niet meteen oordelen over de ander. Dat is wat mij betreft de basis voor echte verbinding. En dan is het ook veilig om jezelf te zijn, jezelf te mogen uiten. Dat is mijn waarde.
Stap 3 Maak op basis van deze positieve waarde een nieuwe positieve stem
Vanuit de positieve waarde stel je vervolgens een nieuwe positieve stem op. Dit komt heel precies. Vanuit de waarden zou je bijvoorbeeld de volgende stemmetjes kunnen opstellen:
verbinding --> ik voel me verbonden met mezelf en met iedereen om me heen
vertrouwen --> ik vertrouw op mijn gevoel in contact met de ander
Maar de stemmetjes kunnen voor een ander heel anders geformuleerd worden. Formuleer dus een stem die echt bij jou past, vanuit de waarde die voor jou belangrijk is.
En vanuit deze waarde, van het echt luisteren naar elkaar, heb ik vervolgens de nieuwe stem geformuleerd. Want ja, ik vind luisteren belangrijk, maar luister ik wel voldoende naar mezelf? En mag ik er van mezelf wel zijn? De ingrediënten voor mijn nieuwe stem:
“Ik luister naar alles in mij en daarmee mag ik er zijn”
Stap 4 Oefen deze nieuwe stem
Spreek de stem elke dag een paar keer hardop uit. In het begin voelt dat wellicht raar. Maar de herhaling zorgt ervoor dat het gaat landen. Bekijk ook of de stem nog steeds goed voelt, of dat die wellicht een beetje aangepast mag worden.
Deze stem heb ik meteen gevoeld, door het een paar keer hardop uit te spreken. Toen kwam ik erachter dat ik het in de ‘je’-vorm geschreven had. Dit heb ik daarom aangepast naar de ‘ik’-vorm. En nu voel ik, dit is waar.
Wat ik bij mezelf ervaar is dat het rust geeft. Ik heb meteen een soort kalmte, ruimte en rust. Ook als ik terugdenk aan de gebeurtenis op mijn werk. Hopelijk kan ik voortaan deze stem inzetten in plaats van de stem die me zo bekend voorkomt. Daarmee ga ik oefenen.
Stap 5 Maak het fysiek
Een mooie toevoeging aan deze oefening is om dit fysiek te maken. Schrijf de negatieve stem op een groot vel. Heel groot. Schrijf ook de nieuwe stem op een groot vel. Leg eerst het vel met de negatieve stem neer. Ga er een paar meter vanaf staan. Adem even goed in en uit en loop dan voorzichtig naar dat vel toe. Ga op het vel staan en ervaar wat er gebeurt. Wat voel je?
Daarna leg je het vel met de positieve stem neer. Doe dezelfde oefening. Doe het rustig aan. Ervaar alle sensaties in je lichaam. Als het even niet gaat, wacht je. Doe dit zorgvuldig. Wat ervaar je nu?
Zelf heb ik dit ook gedaan. Ik merkte bij mezelf zo’n groot verschil. Bij de eerste ‘gang’ merkte ik hoe vertrouwd het was. De stem trok bijna aan me. Ik voelde ook heel veel verdriet opkomen. En liet dat toe. Toen ik eenmaal op mijn stem stond voelde het bijna als thuiskomen, zo vertrouwd was het.
Daarna de nieuwe stem. Oh boy, wat moeilijk. Ik wilde er eigenlijk niet heen. Ik deed er 2x zo lang over, wat een weerstand in mijn lijf. Totdat ik steeds wat dichterbij kwam en voelde hoe de stem ook is. Stil. Fluisterend. Lief. En toen ik dat toe kon laten kon ik me overgeven aan deze stem. Geraakt en vol liefde.
Hulp vragen mag
Ik heb dus ervaren hoe moeilijk dit is. En hoe moeilijk het blijft. Nog steeds komt die oude stem oppoppen. En reageer ik soms vanuit die stem. Drijf ik anderen op. Voor mij is het echt belangrijk om dat te blijven doorzien. Om te blijven zien dat die stem zo bepalend is. Maar dat die andere, die positieve stem, er ook is. Het gevecht met de draak staken is dus een hele opgave. En niet in 1 dag geregeld. Daarvoor is tijd nodig. Volharding. En durf. En soms kan je dit beter met hulp doen. En niet alleen.
Mijn vraag aan jou: Welke positieve waarde ligt er onder jouw negatieve stemmetjes?